jueves, 5 de agosto de 2010

If Today Was Your Last Day



Mi amigo koifish siempre dice que primero piense en mi hija y después en mi misma, que sea un poco egoísta.

Un día de verano, con calor, humedad, hora de la siesta... parecía que todo formaba parte del sueño. Su voz decía mi nombre en un susurro justo a mi lado, su respiración, podía oírle sonreír...como su respiración se aceleraba junto a la mía...

La luz de la habitación muy muy tenue...forma parte del sueño...no se veía casi...cierro mas los ojos, no quiero despertar. Tras unos cuantos meses de compañía mutua sueño con esa voz que me trastorna. Solo pretendo que cada segundo de este sueño se grabe en mi mente y no vaya a parar a ningún rincón olvidado. No quiero despertar, no quiero despertar, no quiero despertar, no no no no no no no no, voy a ser un poco egoísta y no despertar, soñar un poco mas.

Después de tanto tiempo...que fácil todo...yo no quería mails todos los días ni por la mañana, ni por la noche...no quiero hablar contigo todos los días si no nos apetece...no a la obligación de llamar o cuando sea...no no no a todo ello...solo quería que aceptases mis condiciones... no forzar nada, que el tiempo fluya y nosotros con el. Ya sabes no compromisos, no obligaciones, no preguntas...cada uno cuenta la parte de el que quiere que el otro conozca. Solo dejarnos ser...hacer aquello que queramos sin mas.

Sigo oyendo tu respiración...y tu voz...tu voz...mmmmmmmmm como me envuelve...no quiero despertar.

Maldita sea por qué he abierto los ojos!!!!...rápido memorizo todo, no quiero olvidarlo...hacia muchos años, pero muchos que no me sentía tan bien, tan feliz. Solo quería mas y mas.

Dices mi nombre y ríes...y no estoy soñando...es tu voz a mi lado, todo es tan real...mmmmmmmmmm todo mi ser reaciona con la mayor de las sonrisas y empiezo a reír y no paro y nos reimos juntos sin parar...me da igual que mi vida parase ahí mismo...me siento tan bien...tan libre...me haces sentir tan libre...

Es el mejor regalo de cumpleaños que he tenido...tu voz a mi lado susurrando mi nombre...sentir tu respiración, tus besos.



Por cierto esto ha sonado...ya sabes.

MMMMmmmmm estoy deseando que llegue el tuyo jajajajajajaja.


Muacksssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssss

8 comentarios:

  1. Qui puguera despertar al teu costat,escoltant la teua riseta,després d'una nit apassionada amb tu.
    Després de recorrer el teu cos,amb les mans ,els llavis,la llengua....de haver estat teu.Com et dessitge...muakssss

    ResponderEliminar
  2. Veo que por fin mis consejos no caen en saco roto.

    Te lo has dicho tú todo, así que sigue durmiendo, soñando y disfrutando, que en el mundo real es difícil llegar a sentir lo que tu sientes.

    Seguro que el sueño se hace realidad, pero perdona que haga de abogado del diablo, pero ten cuidado al despertar que el sueño hecho realidad no sea como te hubiera gustado que fuera.

    Ya sabes, siempre mi puntito de pesimismo, porque no sé si sabrás que un pesimista es un optimista bien informado.

    Lo dicho, disfruta todo lo que puedas y más con tus sueños y anhelos, y te deseo de todo corazón que todo sea como tú deseas y te mereces.

    Besos sinceros desde la lejanía.

    ResponderEliminar
  3. Llego tarde para el regalo de cumpleaños... iba a regalar lo mismo!
    :-))))
    Siempre suyo
    Un completo gilipollas

    ResponderEliminar
  4. Anónimo...jajajajaja hola cuanto tiempo sin verte por aqui!!!!

    Muchas gracias por tus palabras, lo cierto es que me has dejado...sin palabras jajajajajajajajajajajajajajajajajajajajajaja.

    Nos vemos este fin de semana que ya empiezan las fiestas...

    Besos, muchos besos

    ResponderEliminar
  5. Koifish... a ti que te voy a decir...que no sepas.

    Hay veces que merece la pena arriesgar y mas cuando aceptan tus condiciones y sin protestar jajajaja...sabes que yo a diferencia de ti..no pienso ni en futuro ni en ninguna de esas cosas jajajajaajajajajjaj sabes que me dan risa...

    Besos lejanos y sinceros!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ResponderEliminar
  6. Querido Sr. Gili hay que darse mas prisa con ese tipo de regalos... no estaría con algún jovencito en alguna piscina???? ;)))
    :))))))))

    Muackssssssssssssssssssssssssssss

    Una fiel admiradora....

    ResponderEliminar
  7. Me encanta el diseño de tu blog, me encanta la descripción de tu perfil "Camino al infierno" y me emocionaste en el artículo titulado "Uno de esos momentos". Yo también he perdido a alguien alguna vez, aunque por otro tipo de causas, y fue sin avisar.
    Me suscribo.
    Un abrazo.

    ResponderEliminar
  8. Muchas gracias y yo me he suscrito al tuyo...tambien me gusta...
    Abrazos y besos

    ResponderEliminar

Dejame tu comentario....siempre es importante